Monday, October 20, 2008

അറിയുമോ നിനക്ക്‌... ?

നീയെണ്റ്റെ വേനല്‍മഴകൂടിയാണ്‌.

കാരുണ്യത്തിണ്റ്റെ, സ്നേഹത്തിണ്റ്റെ
പ്രതീക്ഷകളും സ്വപ്നങ്ങളും മനസ്സിലേക്കെറിയുന്ന
എണ്റ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട വേനല്‍ മഴ.
നിനക്കുവേണ്ടിയാണ്‌ ഞാന്‍ ജീവിക്കുന്നത്‌.
നിണ്റ്റെയാ സ്നേഹവും
അലസഭാവത്തില്‍ തള്ളിക്കളയുന്നതുപോലെ തോന്നുമെങ്കിലും
എണ്റ്റെ വാക്കുകള്‍ നെഞ്ചിലേറ്റുന്നുവെന്ന്
തോന്നിപ്പിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള കരുതലും
എണ്റ്റെ മനസ്സിനെ വല്ലാതെ കീഴ്പ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു...
നിണ്റ്റെ കാല്‍ചുവട്ടിലെ മണല്‍തരിയാക്കി
എന്നെ മാറ്റുന്നതും അതൊക്കെതന്നെയാവാം.

എണ്റ്റെ നെഞ്ചിലെവിടെയോ ഒരു നീറ്റല്‍ അനുഭവപ്പെടുന്നു.
ഒരു കണ്ണുനീര്‍ത്തുള്ളി പൊഴിയുന്നു.
കാലത്തിണ്റ്റെ വഴികളില്‍ നമ്മുടെ നല്ല ദിനങ്ങള്‍
നഷ്ടപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്‌....

ഒരികലും തിരികെ ലഭിക്കില്ലെന്ന് ഉറപ്പുള്ളവ...

വേദന നിറഞ്ഞതും അല്ലാത്തതുമായ
അനുഭവങ്ങളുടേയും തിരിച്ചറിവുകളുടേയും
ഭാവപ്പകര്‍ച്ചകളില്‍ എണ്റ്റെ ഏേകാന്തതകളില്
അഭയം ശാന്തമായി.


ഞാനെണ്റ്റെ മണ്‍ചെരാതില്‍ എണ്ണനിറച്ച്‌ കാത്തിരുന്നത്‌
നിനക്ക്‌ വേണ്ടിയായിരുന്നു.
ഒരു പൊന്‍ വെളിച്ചമായി നീ വരുകയും ചെയ്തു.
വര്‍ഷങ്ങള്‍ കഴിയുമ്പോള്‍ ഞാനില്ലാതെയായാലും
നിറം മങ്ങിത്തുടങ്ങിയ പുസ്തകത്താളുകളില്‍
ഞാനെഴുതിയ അക്ഷരങ്ങള്‍ നീ
കണ്ടില്ലെന്നു നടിക്കരുത്‌.

എണ്റ്റെ നഖം കോറിയ താളുകളില്‍ കണ്ണീരുപ്പ്‌ പടര്‍ന്നതും....

എന്നില്‍നിന്ന് നീ കടംകൊണ്ട സ്വപ്നങ്ങളൊന്നും
ഇനിയെനിക്ക്‌ തിരികെ വേണ്ട..
എല്ലാം നിനക്കുമാത്രമുള്ളതാണ്‌.
ഇനിയെന്നെ കാണാതിരിക്കുവാന്‍ നീ
നിണ്റ്റെ കണ്ണുകള്‍ ഇറുകെയടച്ചാലും
ഞാന്‍ പിടയില്ല.
നിണ്റ്റെ കണ്ണിലെ തിരയിളക്കത്തില്‍
എത്രയോ മുന്‍പേമുങ്ങിപ്പിടിച്ച്‌
മരിച്ചുപോയവളാണ്‌ ഞാന്‍.

No comments: